Hannes Donk 1920 – 2007
Teus Donk 1954 – 2009
Oprichter van dit bedrijf, in de volksmond Hannes Donk genoemd, werd geboren op 28 december 1920. Als kind in een gezin van 14 kinderen, was het zaak dat je snel je eigen brood kon verdienen. De crisis- en oorlogsjaren waren geen vetpot voor een gezin. Hannes ging dan ook als 14 jarige al werken als boerenknecht. Hij kwam alleen nog thuis op de zaterdagavonden. Hij heeft dit lang gedaan, tot zijn gevoel van onafhankelijk te willen zijn te sterk werd en hij zijn eigen bedrijf ging opzetten. Hij kocht een 16 PK tractor en 1 bandenwagen van al het geld dat hij in bijna 30 jaar had opgespaard. Het is 1 mei 1961 als hij start met hetgeen later “Loonbedrijf Donk” wordt.
Zijn vrouw hielp hem waar ze kon, en later ook zijn enige zoon Teus. Dochter Bertha deed voor hem de administratie. Met elkaar groeit het bedrijf groter en groter. Veel jongeren, vooral boerenzoons komen bij hem werken, en hij leert ze de fijne kneepjes van het vak. Hannes was een goede leermeester die zelf net zo hard meewerkte en zijn personeel voorging. Als het met een machine soms lastig was manoeuvreren, had hij daar legendarische uitspraken bij. ‘je moet vooruitkijken, want wat achter je ligt is geweest’ of ‘als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan’.
In de loop van de jaren, werd steeds meer werk met grotere machines gedaan, zodat het personeelsaantal lager werd. Zoon Teus heeft in zijn korte leven altijd met zijn vader gewerkt. In 1999 ging oprichter Hannes naar een verzorgingstehuis en nam Teus het bedrijf van zijn vader over. Het was waardevol om datgene wat Hannes met zijn blote handen had opgebouwd, in de handen van Teus te zien overgaan.
Inmiddels was ook kleinzoon Hans bij het loonbedrijf komen werken. Nu werkten weer vader en zoon samen. De machines werden nog groter en het afzetgebied ook. In de jaren zeventig werd de eerste kraan gekocht; een Argenterio die aangedreven werd door de tractor die ervoor stond. Enkele jaren later werd de eerste mobiele kraan aangeschaft en dat was tevens de start van het werk in de bouwwereld. Het agrarisch loonwerk breidde uit en ook het werk voor de aannemerij met de graafmachines.
Vooral grote projecten zoals de dijkverbetering langs de rivier de Lek vanaf 1982 waren een goede inkomstenbron. Teus heeft daar met de werknemers vele jaren aan meegewerkt. Fijn om dit werk in eigen woonomgeving mee te realiseren. Het draaien op zijn graafmachine was voor Teus zijn lust en zijn leven. Hij vond het heerlijk om dit werk te doen. Ook het werk bij de agrariërs had zijn liefde. In het voorjaar en de zomer had vooral het persen van kleine hooibaaltjes en het gras inkuilen zijn voorkeur. Dit vond hij heerlijk werk.
Helaas is Teus niet oud geworden. Eind 2008 openbaarde zich bij hem een dodelijke ziekte, en kwam er na 12 weken ziekte een eind aan zijn leven. Toen stond zoon Hans er alleen voor. Samen met zijn moeder heeft Hans het loonbedrijf voortgezet tot op de dag van vandaag. Hans staat in de voetsporen van zijn vader en opa, en doet dat met veel plezier.